het Veteranen  Monument

De Maas&Waler dat ben ik: Tim van de Coevering

In de rubriek ‘de Maas & Waler dat ben ik’ maken we kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Het resultaat, een inkijkje in het leven van, al dan niet geboren en getogen, Maas en Walers, geïllustreerd met een karakteristiek portret.

Naam: Tim van de Coevering
Leeftijd: 44 jaar
Woonplaats: Beuningen

Hij werd geboren in Oss, groeide op in Malden, en na enkele omzwervingen in Nijmegen en het Duitse Kranenburg woont hij met zijn gezin sinds 2008 in Beuningen. ‘We wilden geen rijtjeshuis, en hier hebben we een fijne plek. Ik zeg altijd: zet hier twee stappen vooruit en je zit in het centrum, zet twee stappen terug en je staat in de uiterwaarden. Wat ik wel mis is voldoende horeca in het centrum van Beuningen. Ik vind dat Druten en Wijchen het op dat punt toch beter doen.’

Veteranencoin
Op de grote tafel voor hem ligt een forse ‘medaille’. ‘Nee, dat is een coin, een veteranencoin. In het leger is zo’n coin bekend als teken van waardering, of als een voorwerp dat mensen verbindt. Ik heb er in de loop der jaren enkele gekregen, onder andere tijdens mijn missies als militair in Mali en Afghanistan.’ Op een bepaald moment viel het Tim op dat er dit jaar, vanwege corona, weinig of niets werd gedaan aan Dodenherdenking, Bevrijdingsdag en Veteranendag. ‘Ik dacht, militair of veteraan zijn geeft toch echt een meerwaarde aan je leven, en ik vatte het plan op om, naar voorbeeld van elders, een veteranencoin uit te geven voor veteranen uit Beuningen. De burgemeester reageerde positief op mijn brief, en vervolgens werd er een ontwerp gemaakt, in samenspraak met het Veteranenplatform Beuningen. Nu ligt ‘ie hier dan, en is hij uitgereikt aan ongeveer 173 Beuningse militairen die op uitzending zijn geweest.’

Missies
Tim vertelt dat hij gelukkig geen Post Traumatisch Stress Syndroom heeft overgehouden aan zijn missies in conflictgebieden, onder andere Bosnië en Djibouti. ‘Ik heb het gevoel dat we wel enige verandering hebben kunnen bewerkstelligen. Zo was het in Afghanistan niet gebruikelijk dat vrouwen werken; dat hebben we een beetje kunnen ombuigen. En de Nederlandse overheid heeft daar ook scholen gebouwd en opleidingen opgezet. Tijdens een van mijn laatste missies in Irak werden bijvoorbeeld lokale militairen opgeleid. Je moest dat echt van nul af aan opbouwen, want men had daar vaak geen enkel benul van wat militair zijn inhoudt en hoe men moet optreden. Nu, achteraf gezien, beschouw ik het als een voorrecht dat ik veel van de wereld heb gezien, het heeft mij duidelijk en voelbaar verrijkt en gevormd.’

‘De veteranencoin verbindt, zei ik al’, vervolgt Tim. ‘Je moet hem in principe altijd bij je hebben, en als je een collega-militair tegenkomt kun je “coincheck” roepen: als je dat ereteken niet kunt laten zien dan kost het je een biertje. Ik heb die van mij natuurlijk niet ergens in het schuurtje liggen, maar op een duidelijk zichtbare plek. Ja, ik ben er gewoon trots op!’

Defensie
Als klein jongetje fietste Tim eens door een straat in Nijmegen, waar op dat moment een bommelding was. ‘Dat maakte behoorlijk veel indruk op mij, zoveel dat ik daardoor uiteindelijk bij de Explosieven Opruimingsdienst terechtkwam, hoewel ik eigenlijk meer in de richting van brood en banket zat op dat moment. Maar het liep dus anders. Nu werk ik in Duitsland, nadat een ex-collega mij vroeg bij het bedrijf waar hij werkzaam was te gaan werken. Ik ben nu Senior Kwaliteitsmanager bij dat bedrijf, dat wapens en munitie produceert voor Defensie en andere overheidsdiensten. Wel moet ik toegeven dat ik in de drie jaar dat ik nu weg ben bij Defensie toch een beetje de verbondenheid en de kameraadschap mis die ik in het leger zo aangenaam vond. Gelukkig heb ik daar nog goede contacten. Dat komt mij mooi van pas als voorzitter van de Jeugd Vakantie Bouw Week in Beuningen’, lacht hij. ‘Ik krijg elk jaar een paar grote tenten en andere materialen van Defensie, die kunnen we goed gebruiken!’

Tim is sinds kort reservist, bij de sectie NatOps (Nationale Operatiën) van de 11e Luchtmobiele Brigade in Schaarsbergen. ‘We werken ook samen met de verschillende Nederlandse veiligheidsregio’s. Ik kan samen met collega’s ingezet worden, bijvoorbeeld tijdens de coronapandemie of bij een protestdemonstratie. Je maakt dan deel uit van een zeer gemêleerde club waarin je veel expertise en know-how ziet op uiteenlopende gebieden.’ Tim benadrukt dat we de vrijheid die we genieten niet als vanzelfsprekend moeten beschouwen. ‘Die vrijheid is namelijk niet gratis, er is al voor betaald.’

Het monument staat aan de van Heemstraweg en is een eerbetoon aan alle geallieerde vliegers

Basisschool de Reuzenpas in Ewijk heeft in Ewijk de gedenkwand voor Burger en Militairen Oorlogs slachtoffers geadopteerd. De gedenkwand bevindt zich op het Kerkplein te Ewijk.

"Het nieuwe gedenkteken ter hoogte van de Elsenpas/ wilhelminalaan is geadopteerd dooe Scouting Beuningen. De gedenkplaat herinnert aan de neer gestorte Engelse bommenwerper tijdens de Tweede wereld oorlog ( 23 Juni 1943)?

De OBS de Kameleon heeft kennis gemaakt met het project "Veteraan voor de klas